- çarəsiz
- 1) неизлечимый, безнадежный; 2) непоправимый; 3) вынужденный, безвыходный; 4) беспомощный; 5) вынужденно.
Азербайджанско-русский словарь. — Баку. Х. Азизбеков. 1984.
Азербайджанско-русский словарь. — Баку. Х. Азизбеков. 1984.
çarəsiz — 1. zərf Əlacsız, əlacı kəsilərək, məcbur olaraq, naçar. Durdum, mağaranın ağzından içəri baxdım. Bir şey görmədim, çarəsiz mağaraya girdim. A. Ş.. Rəna gedən zaman dönüb baxdı qız; Neyləyə bilərdi, baxdı çarəsiz. M. R.. Çarəsiz qalmaq – məcbur… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
çarə — is. <fars.> 1. Bir şeyin əldə edilməsinə, bir nəticəyə gəlməyə, çətin bir məsələnin həllinə mane olan əngəlləri aradan qaldırmaq üçün lazım olan çıxış yolu; tədbir, vasitə, əlac. Çarə aramaq (axtarmaq, görmək) – çıxış yolu axtarmaq, əlac… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
müalicəsiz — sif. 1. Müalicə olunmayan. Müalicəsiz xəstə. 2. Müalicəsi olmayan, çarəsi, əlacı, dərmanı olmayan. Müalicəsiz xəstəlik … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
laəlac — ə. çarəsiz, əlacsız; sağalmaz, sağalması mümkün olmayan … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
əl — is. 1. Qolun biləkdən dırnaqlara qədər olan hissəsi. Əli ilə tutmaq. Sağ əl. Əllərini yumaq. Əlini çiyninə qoymaq. Əli ilə sığallamaq. Əli ilə götürmək. İnsan işlərinin çoxunu əlləri ilə görür. – Tək əldən səs çıxmaz. (Ata. sözü). Əfsus ki,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
nə — 1. 1. sual əvəz. Bu və ya digər əşyanı, vəziyyəti, halı, hadisəni müəyyənləşdirmək üçün sual məqamında işlədilir. Nə dedin? Nə olan işdir? Nə olub? Bu nə evdir? 2. əvəz. Təsdiq bildirən feillərə inkarlıq mənası verir. <Uğur:> Səndən… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
vaynaçar — (Şəmkir) çarəsiz ◊ Vaynaçar qalmax (Şəmkir) – çarəsiz qalmaq. – Niyə vaynaçar qalıfsan, doxdur putana döymü bö:üründə … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
ev — is. 1. Yaşayış binası, həmçinin müxtəlif müəssisə və idarələri yerləşdirmək üçün bina, tikili. Kərpic ev. Daş ev. Yaşayış evi. Altımərtəbəli ev. – On üç il bundan irəli evləri yazanda Danabaş kəndinin tüstü çıxanı düz altı yüz əlli ikiyə çatmışdı … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
labüd — z. <ər.> 1. Yerinə yetirilməsi, icrası vacib olan, zəruri olan; mütləq. . . Bayramda həlviyyat xonçası üstə bir əlbisəlik ipək parça labüd gedəcəkdir. R. Ə.. // Mütləq olmalı olan, qaçılmaz, qarşısıalınmaz, zəruri. Labüd olmaq – vacib olmaq … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
laəlac — sif. və zərf <ər.> Əlacsız, çarəsiz. Laəlac qalmaq (olmaq) – çarəsiz qalmaq, əlacı kəsilmək, çıxılmaz vəziyyətdə olmaq, məcburiyyət qarşısında qalmaq. Laəlac olub, aqibət; Gənci şahmarə tapşırdım. Q. Z.. Axırı laəlac qalıb özündən, özgədən… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
naçar — sif. və zərf <fars.> Çarəsiz, əlacsız, naəlac. <Yusif şah> naçar ümuri səltənətin icrasına iqdam etdi. M. F. A.. Aslan isə naçar öz qardaşını götürüb, bir balaca ev tutub orada sakin oldu. C. C.. Naçar qalmaq (dayanmaq) – əlacsız… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti